کاخ سعدآباد، از منظر گردشگری فرهنگی
کاخ سعدآباد مجموعه‌ای از بناهای دوره‌های قاجار و پهلوی است. گردشگری فرهنگی از شاخه‌های صنعت گردشگری است که واسطه‌ای میان گردشگران و ابعاد فرهنگی یک مکان جغرافیایی شده و جنبه‌های مختلف فرهنگی چون آداب و رسوم، معماری، زبان، دین، هنر و سایر عناصر فرهنگی یک منطقه را به علاقمندان معرفی می‌نماید.
هر آنچه که به تولید فرهنگ در یک محدوده جغرافیایی کمک کند، می‌تواند سوژه گردشگری فرهنگی قرار گیرد؛ کلیه ابزاری که در خدمت فرهنگ هستند مانند انواع لباس‌ها، سازها، داستان‌های عامیانه، شعرها، کتاب‌ها و…؛ کلیه اماکنی که فعالیت‌های فرهنگی در این اماکن انجام می‌شود مانند موزه‌ها، تئاترها، سینماها، بازارها و…؛ همه ارزش‌ها و هنجارهای حاکم بر رفتارهای یک محدوده جغرافیایی، همه نمادها و باورها و اعتقادات؛ و کلیه صنایع دستی یک جامعه و… می‌توانند نوعی کشش برای کشف شدن را در گردشگر فرهنگی ایجاد کنند.
البته این باور غلطی است که جاذبه‌های فرهنگی، اغلب در تاریخ یک منطقه قابل جستجوست؛ چون برخی از ویژگی‌های فرهنگی یک محدوده جغرافیایی دائما در حال کنش و برهم‌کنش روزانه است. شهر تهران به لحاظ گردشگری فرهنگی، شهری است غنی و برخی از این ویژگی‌های فرهنگی را می‌توان در مجموعه این کاخ مشاهده نمود.
جاذبه‌های گردشگری فرهنگی کاخ تاریخی سعدآباد
کاخ سعدآباد عبارتی است که برای مجموعه‌ای از عمارات و بناهای تاریخی و فرهنگی سعدآباد به کار می‌رود. این مجموعه در زمینی به مساحت ۱۱۰ هکتار، احداث شده است و شامل ویژگی‌های طبیعی چون جنگل، رودخانه و چشمه و دست‌سازه‌هایی چون قنات، باغستان، گلخانه و خیابان می‌باشد.
کاخ سعدآباد اقامتگاه تابستانی شاهان قاجار بوده و در دوره پهلوی، هر کدام از عمارات داخل مجموعه، در اختیار یکی از افراد خانواده پهلوی قرار گرفت. در حال حاضر مجموعه سعدآباد با کاربری کاخ موزه، همه روزه پذیرای بازدیدکنندگان و گردشگران است.
بیشتر بخوانید:
